Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

zondag 6 maart 2016

Was opvouwen

We zijn de was aan het opvouwen. Dit doen we altijd op ons grote bed, omdat ik daar lekker de ruimte heb om alle verschillende stapeltjes naast elkaar te leggen. Nienke vind het altijd heerlijk om op het bed te klimmen en de ongevouwen was aan te geven. Of om gewoon lekker over het bed heen te rouwdouwen.

Als ze dat doet, wordt ze vaak zo druk dat ze ook over de al opgevouwen was heen kruipt. Vandaag gebeurt dat ook. Er valt een stapeltje met haar onderbroeken om. Ik spreek haar aan 'Nienke, niet over de al opgevouwen was heen, dat weet je best.'

Maar even later valt precies datzelfde stapeltje weer om en nog een keer en nog eens. En elke keer wordt ik ietsje strenger. Tot ik echt boos op haar wordt. 'Nienke, nou is het genoeg. Dat is nou al de vierde keer dat dat stapeltje omvalt. Let nou eens een keer op!'

Ze gaat een beetje beteuterd tegen de kussens aanzitten en ik denk 'mooi, de boodschap is geloof ik weer overgekomen.'

Even later pak ik een hemd, let niet goed op en gooi datzelfde stapeltje om. Schuldbewust zeg ik 'Kijk nou Nienke, nou gooi ik jou onderbroeken zelf ook om, domme pappa!'
Ze kijkt me aan en zegt: 'Ja pappa, nou moet ik boos op jou worden!'


Geen opmerkingen:

Een reactie posten