Naan

Regelmatig als we soep eten, of iets anders waar een broodje bij geserveerd wordt, scheuren we het brood in kleinere stukken voor Steven. Die doen we dan in de soep zodat de korsten, die bij afbakbrood vaak hard zijn, voor hem makkelijk weg te werken zijn. Hij heeft namelijk nog niet genoeg kiezen om echt goed te kunnen kauwen.

Vanavond aten we een gerecht met Paksoy en Chorizo waar volgens het recept Naan bij geserveerd moest worden. Uit gewoonte had ik op zijn eerste bordje de Naan in stukjes gescheurd en hij zat ze heerlijk op te peuzelen. Intussen realiseerde ik me dat dit bij Naan eigenlijk helemaal niet nodig was, het is tenslotte een heel zacht broodje.

Dus toen hij zijn bordje bijna leeg had en naar de overgebleven Naan wees ('Die!') dacht ik het mezelf makkelijk te maken: Ik scheurde een lekker groot stuk af en gaf het hem.

Onmiddellijk pakt hij het in zijn beide handjes en begint het in stukken te scheuren. Elk afgescheurd stukje legt hij keurig bovenop het nog overblijvende eten op zijn bordje.

Als pappa en mamma het zo doen, zie ik geen reden om het anders te doen...