We hebben recent een heleboel lego
gekregen van Maartjes ouders. Allemaal prachtige sets uit haar jeugd.
Nienke blijkt hier al heel goed in te zijn. Als je haar maar een
beetje helpt met zoeken kan ze het al grotendeels zelfstandig bouwen.
Maar je merkt aan haar dat ze het
bouwen ondergeschikt vind aan het spelen dat daarop volgt. Ze zit
veel te dromen of speelt alvast met de poppetjes en we moeten haar
regelmatig weer even wijzen op het feit dat het model nog niet af is.
Deze week hebben we een ziekenhuis
gebouwd. Als laatste moesten er, zoals zo vaak bij dat soort lego
gebouwen, een paar bloemetjes neergezet. Nienke zet ze neer en pakt
meteen het vrouwelijke poppetje dat bij het ziekenhuis hoort. Ze zet
het bij de bloemetjes en dan begint haar spel:
''Kijk pappa, dat is het meisje en die
moet hier staan want die gaat de bloemetjes water geven. En als er
dan andere mensen aankomen dan vragen die 'Hallo meisje, ben je
ziek?' En dan zegt zij 'Nee hoor, ik ben alleen maar de bloemetjes
aan het water geven, ik hoef niet naar de dokter hoor.' En dan lopen
die andere mensen door en dan kan zij rustig de bloemetjes water
geven.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten