Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

vrijdag 19 augustus 2016

Post

De postbode is langs geweest. Onder toeziend oog van Steven loop ik naar de gang om het uit de bus te halen. Het blijkt een stuk reclamedrukwerk van een landelijke ochtendkrant te zijn. Omdat ik op het moment totaal geen behoeft aan een abonnement heb, geef ik het aan Steven.

Er staat een foto op van een man met een groot oranje opblaasbeest en Steven vind het prachtig. Hij loopt er de hele kamer mee rond en roept: 'Mooi! Mooi!'
Dan loopt hij naar Nienke en zegt: 'Kijk. Mooi!'
Daarna loopt hij naar mij en zegt opnieuw 'Kijk!'

Hij bestudeerd de achterkant maar die is lang zo interessant niet en resoluut draait hij hem weer om. Als hij het oranje beest ziet wijst er zelfs op en roept nogmaals: 'Mooi'


Hij loopt er nog een tijdje mee rond, maar na een paar minuten is het nieuwe ervan af en raakt hij zijn interesse kwijt. Maar in plaats van het op de grond te gooien, wat hij normaal zou doen, loopt hij naar de gang. Daar gaat hij op zijn tenen staan en stopt het weer terug in de brievenbus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten