Nienke houdt van dansen. Vaak vraagt ze
of ik dansmuziek wil aanzetten. Of als ik een cd heb aangezet vraagt
ze: 'Is dat dansmuziek?'
Vanochtend zet ik een cd van Marillion
op, niet bepaald dansbaar. Ook nu vraagt ze weer of het dansmuziek
is. Ik zeg: 'Nee niet echt Nienke, maar je kunt het altijd proberen.'
Precies op dat moment is er een rustig
moment in de muziek. Ze kijkt een beetje verbaasd en zegt: 'Ik hoor
helemaal niks!'
'Dat komt omdat dit een rustig stukje
is, lieverd.'
Ik leg haar uit: 'Soms is muziek harder
en soms wat zachter. Dat vinden mensen vaak mooi, een beetje
afwisseling erin.'
'Maar ik hoor het echt niet!'
'Dan moet je je oortjes maar wat verder
openzetten lieverd, want de muziek speelt toch echt!'
Ze kijkt me een beetje vreemd aan. En
trekt vervolgens hard aan haar oren.
'Nee pappa, het helpt niet. Ik hoor het
nog niet!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten