Woensdag, donderdag, vrijdag

Elke ochtend breng ik Nienke met de fiets naar school. Onderweg komen we vaak S tegen, een klasgenootje over wie ze het al een regelmatig heeft gehad en met wie het goed lijkt te klikken. Hij gaat altijd lopend. Deze woensdagochtend zeg ik tegen haar: 'Kijk, S gaat altijd lopend en wij met de fiets. Maar vrijdag gaan wij ook lopen.'

Vrijdag gaan we namelijk met de auto rechtstreeks uit school door omdat we een weekeindje weggaan met de familie, dus moet ik haar die ochtend te voet wegbrengen.

Nienke vraagt: 'Waarom gaan we vrijdag dan lopen?'

'Omdat ik je dan met de auto kom halen want dan kunnen we meteen door naar het huisje van Opa en Oma.'

'Jeeuuj! Het huisje van opa en oma! Is het al vrijdag?'

Ze heeft nog altijd moeite met de dagen van de week, dus ik grijp deze gelegenheid meteen aan om weer eens te oefenen: 'Nee lieverd, vandaag is het woensdag. Dus nog geen vrijdag. En wat komt er na woensdag?

Het blijft even stil terwijl ze omkijkt naar S. Dan zegt ze: 'Morgen!'

Geen speld tussen te krijgen...