Zuurkool

Vanavond eten we zuurkool. Traditioneel geen favoriet bij kinderen, zo ook bij de onze. Maar wij vinden toch dat ze het af en toe moeten proberen. Maartje heeft er wat appeltjes en mandarijntjes doorheen gedaan in de hoop dat ze het net iets lekkerder gaan vinden.

Maar Nienke zit al meteen te kniezen: 'Dit lust ik niet.' Nog voor dat ze een hap heeft gegeten.

'Je moet er toch wat van eten, meisje. Er zitten lekker appeltjes en mandarijntjes doorheen en er is aardappelpuree en worst.'

Ze probeert het tegen heug en meug en het gaat warempel even redelijk goed. Maar na een paar happen gaat ze toch weer zeuren. Dus proberen we haar een beetje eet-advies te geven: 'Doe maar elke keer een hap aardappelpuree met een of twee sliertjes zuurkool erop lieverd, of een stukje appel met wat zuurkool. Dan zul je zien dat het minder naar zuurkool smaakt.'

Ondertussen zitten Steven rustig door te eten. Zijn bord is al voor meer dan de helft leeg! Op een gegeven moment gaat hij zelfs over tot 'haringhappen' met de zuurkool. Dan vragen we hem: 'Is het lekker Steven?'

Hij kijkt ons aan, met een grote sliert zuurkool in zijn hand, zegt: 'Nee!' hangt de zuurkool boven zijn mond en laat het naar binnen glijden.