Nienke, Steven en ik

Nienke, Steven en ik

woensdag 27 september 2017

Niks

Het is woensdagmiddag en ik heb vandaag Tosti's gemaakt voor de lunch. Steven is op de fiets in slaap gevallen toen we Nienke van school gingen halen en ligt languit op de bank te snurken, dus ik heb een lekker prive-momentje met Nienke. Terwijl we zitten te eten kletst ze honderduit. Dan pakt ze de ketchupfles en wijst met haar vinger langs de letters: 'K-e-t-sj-up daar staat ketchup.'

'Heel goed lieverd!' Dat ze het verkeerd gespeld heeft laat ik nog maar even achterwege, want ik vind het echt een hele prestatie van haar. Evengoed maak ik het noch wat moeilijker en ik wijs op het woord 'Classic' erboven: 'Wat staat daar?'
Dat was duidelijk een stukje te hoog gegrepen want ze slaat helemaal dicht. 'Dat is ook wel een moeilijke letter waarmee het begint, he lieverd.'
Maar als ik haar eenmaal voorbij de C geloodst heb lukt de rest verrassend goed: 'l-a-s-s-i-c' Zelfs de laatste c gaat goed!

Als ik haar heb geleerd hoe je het woord 'classic' uit moet spreken gaat het gesprek weer een andere kant op. Eerst over wat er op school gebeurd is, daarna over haar verjaardag die eraan zit te komen en dan over het verschil tussen leeg en vol. Als iets vol is zit er iets in, als het leeg is zit er niks in.


Plotseling wijst ze weer op de ketchupfles en zegt: 'Kijk pappa, als hier n-i-k-s zo staan, dan zat er niks in!'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten