Tovenaarsboek

Steven heeft voor veel boeken zijn eigen titels bedacht. Het fotoboek 'Op de Boerderij' noemt hij bijvoorbeeld het 'Tractorboek', 'Het letterwinkeltje' is 'Opa Brom' en het platenboek 'Nederland' is 'Treinen zoeken'.

Ik vind het altijd erg leuk om te achterhalen welk boek hij nou weer bedoelt als hij weer eens met een nieuwe titel aan komt zetten. Meestal is dat vrij simpel omdat hij het de laatste dagen vaker uit de kast heeft gepakt. Maar soms kom ik er zo snel niet achter.

Zo vraagt hij de laatste dagen regelmatig 'Pappa, wil je mij Tovenaarboek voorlezen?' Al twee dagen lang heb ik geen idee wat hij bedoelt. En hoe vaak ik de boekenkast ook afscan, ik zie geen boek wat aan deze beschrijving zou kunnen voldoen. Als ik hem vraag wat hij bedoelt draait hij verlegen met zijn heupen en friemelt hij wat aan zijn trui, waarna hij zachtjes nog een keer zegt 'Tovenaarboek.' Alsof hij weet dat als hij het aanwijst mijn antwoord toch 'Nee' zal zijn.

Maar, toen ik vanochtend na het Ronnie uitlaten lekker even op de bank ging zitten met een kop koffie en hij onmiddellijk weer om het Tovenaarboek kwam vragen, besloot ik door te zetten. Dat bleek echter niet eens nodig te zijn, want hij had duidelijk ook besloten dat het nu of nooit was.

Dus toen ik hem vroeg wat hij bedoelde wees hij op het kastje naast de bank. Daar bovenop lag het boek dat ik op het moment aan het lezen ben. Vorige week uit de bibliotheek gehaald: Harry Potter and the Halfblood Prince. Met op de kaft het bibliotheeksymbool voor sprookjesfiguren: een tovenaarshoed.