Handschoentjes

Mijn moeder is goed in naaien. Ze maakt regelmatig nieuwe kleertjes voor de kinderen: Broekjes, shirtjes, rokjes. De kinderen zijn er dol op. Maartje en ik trouwens ook. Ook verstelt ze regelmatig kleren, of dicht ze een gaatje in een maillot als Nienke weer eens gevallen is. Afgelopen weekend heeft ze zelfs twee van Steven's knuffels gerepareerd waar gaten in zaten.

Kortom, onze kinderen hebben een echte Naai-Oma. Ik heb zelfs wel eens, op de vraag van een moeder waar ik die leuke kleertjes toch altijd vandaan haalde, geantwoord: 'Bij Naai-Atelier Oma in Apeldoorn.'

Vanochtend bleek duidelijk dat de kinderen dit ook heel goed doorhebben. Hoewel er mooi warm voorspeld werd voor de middag, was het een koude ochtend en voor het eerst had ik het gevoel dat we handschoenen aan moesten. Voor Nienke en mij had ik recent al nieuwe gekocht, dus Nienke deed ze met veel enthousiasme aan.

Voor Steven had ik een oud stel van zolder gehaald om te kijken of die nog pasten. Dat deden ze, maar er zat wel een gaatje in de rechterduim. Hij bekeek het eens, stak zijn andere duim erdoor en zei: 'Dan moeten we even wachten totdat oma er is en dan worden ze vanzelf gemaakt!'

Leren spugen

Nienke wordt bijna vijf. Natuurlijk betekent dit veel gestuiter in de aanloop naar haar feest volgende week. Maar er zijn ook andere dingen die nu gaan gebeuren. Bijvoorbeeld dat ze binnenkort tanden gaat wisselen. We hebben haar al verteld dat het binnenkort kan gaan gebeuren dat haar tanden los gaan zitten en dat ze dan grote mensen tanden krijgt. Ze neemt het allemaal voor waar aan. We zijn haar ook aan het leren om tijdens het tanden poetsen de tandpasta niet meer in te slikken, maar uit te spugen. En dat valt nog niks niet mee. Ze heeft altijd moeite gehad met de aansturing van haar mond, we hebben daar zelfs medische hulp voor nodig gehad.

De eerste keer dat ik haar vroeg om het uit te spugen boog ze enthousiast over de wasbak en maakte een mooie 'P' geluidje, als een ontkurkte wijnfles. Er kwam niks uit haar mond, tot haar grote verdriet. Daarna zijn we het stapje voor stapje aan gaan pakken. Inmiddels zijn we zo ver dat ze geen 'P' maar een 'T' doet, waardoor er af en toe een klein druppeltje tandpasta in de wasbak komt.

Het grote probleem zit hem echter in het feit dat ze alles blijft inslikken. Ze lijkt zich dit wel te realiseren, maar weet nog niet hoe ze het tegen moet houden.

Totdat ze vanochtend tijdens het ontbijt ineens begon over hoe eten in je buik komt: 'Want er zit een gaatje achter in je mond en daar zit een apparaatje in en dat zorgt ervoor dat het eten uit je mond naar je buik gaat.'

Wij hebben haar dit nog nooit verteld dus het zal wel een keer ter sprake zijn gekomen op school.

Toen we even later gingen tanden poetsen bedacht ik dat ik het goed kon gebruiken. Ik schonk een bekertje water in en vertelde dat we eerst gingen oefenen.

'Neem maar een slokje water en probeer het uit te spugen zonder te slikken.'

En heel voorzichtig legde ik mijn vinger op haar keel. Ze nam een slokje en ik voelde haar strottenhoofd onmiddellijk bewegen.

Ze keek me verrast aan en ik zei: 'Voel je dat? Daar onder mijn vinger? Dat is dat apparaatje achter in je mond waar je het net over had. Het enige wat je hoeft te doen is dat apparaatje uit te zetten en dan gaat het met dat uitspugen helemaal lukken!'

'Maar ik weet niet waar het uitknopje zit, pappa!' Riep ze in paniek.

'Nee, dat snap ik meisje, maar dat gaan we de komende tijd gewoon samen opzoeken. Elke dag even oefenen totdat je hem hebt gevonden.'

En ik ging door met haar tanden te poetsen. Toen haar mond overstroomde van de tandpasta zei ik: 'Spugen!'

En er kwam een hele grote klodder tandpasta in de wasbak!

Nienke werd zo trots dat ze na het tanden poetsen honderduit vertelde over het apparaatje en het uitspugen van de tandpasta.

Terwijl ik Steven zijn tanden aan het poetsen was kwam ze bij me staan en zei: 'Maar Steven hoeft dat allemaal nog niet te leren, he pappa? Want Steven is nog niet bijna vijf. Maar als hij wel bijna vijf is moet hij het wel leren want dan krijgt hij ook spuugtanden!'