Mijn moeder is goed in naaien. Ze maakt
regelmatig nieuwe kleertjes voor de kinderen: Broekjes, shirtjes,
rokjes. De kinderen zijn er dol op. Maartje en ik trouwens ook. Ook
verstelt ze regelmatig kleren, of dicht ze een gaatje in een maillot
als Nienke weer eens gevallen is. Afgelopen weekend heeft ze zelfs
twee van Steven's knuffels gerepareerd waar gaten in zaten.
Kortom, onze kinderen hebben een echte
Naai-Oma. Ik heb zelfs wel eens, op de vraag van een moeder waar ik
die leuke kleertjes toch altijd vandaan haalde, geantwoord: 'Bij
Naai-Atelier Oma in Apeldoorn.'
Vanochtend bleek duidelijk dat de
kinderen dit ook heel goed doorhebben. Hoewel er mooi warm voorspeld
werd voor de middag, was het een koude ochtend en voor het eerst had
ik het gevoel dat we handschoenen aan moesten. Voor Nienke en mij had
ik recent al nieuwe gekocht, dus Nienke deed ze met veel enthousiasme
aan.
Voor Steven had ik een oud stel van
zolder gehaald om te kijken of die nog pasten. Dat deden ze, maar er
zat wel een gaatje in de rechterduim. Hij bekeek het eens, stak zijn
andere duim erdoor en zei: 'Dan moeten we even wachten totdat oma er
is en dan worden ze vanzelf gemaakt!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten